Geen antwoorden, behalve als het uitkomt
Gisteren berichtten wij op Facebook over een post op derussischedwerghamster.nl waarin melding wordt gemaakt van een donatie van de Postcode Loterij van maar liefst 750.000 Euro aan Stichting AAP voor het ontwikkelen van een beoordelingssystematiek voor de Positieflijst.
De terechte vraag werd gesteld: moeten dit soort organisaties zich wel bezighouden met het ontwikkelen van een beoordelingssysteem voor de overheid dat bepaalt welke huisdieren nog mogen worden gehouden.
Dat de betrokkenheid van AAP (en andere “dierenwelzijnsorganisaties” zoals de Dierenbescherming) in 2017 al door het CBb als belemmering werd genoemd voor een objectieve risicobeoordeling, lijkt geen belemmering te zijn voor hun verregaande plannen: in 2022 jubelde AAP nog dat “hun” systeem mogelijk “hun beste exportproduct ooit” zou kunnen zijn.
Als we iets verder lezen, dan wordt het al snel duidelijk dat het niet zomaar een gift betreft. Het bedrag van 750.000 Euro voor dit “bijzondere project” is toegekend op hun eigen verzoek
AAP op de bres
Dit verhaal kreeg vandaag nog een staartje, met een reactie van niemand minder dan AAP zelf onder de post van derussischedwerghamster.nl.
In plaats van inhoudelijk in te gaan op de terechte vraag waar die 750.000 euro subsidie voor een beoordelingssysteem precies gebleven is, wordt gekozen voor een bekende tactiek: misprijzen, framing en afleiding.
De toon van AAP laat weinig te raden over. Met denigrerende termen als “blogjes” en “stemmingmakerij” wordt getracht legitieme zorgen af te serveren als gezeur van amateurs. En dat terwijl het hier gaat om een publieke gift, bedoeld om beleid te ontwikkelen dat rechtstreeks ingrijpt in de rechten van iedere Nederlandse burger.
AAP stelt ook dat ze “geen tijd hebben om alle onwaarheden en suggestieve aannames te weerleggen”. Maar die tijd hadden ze kennelijk wél om uitgebreid te reageren op Facebook. Alleen niet op de inhoud.
Een klassiek voorbeeld van retorische ontmanteling: Diskrediteer de boodschapper, ontwijk de boodschap.
AAP, blijf bij je leest.
De opmerking in AAP’s comment dat “deze hetze tegen ons is 35 jaar te laat”, voelt ook als een zwak argument. We verwachten dat weinig mensen iets tegen AAP hadden toen ze zich nog hard maakten voor primaten en bijzondere exoten zoals grote roofdieren. Maar aangezien dat nauwelijks nog een probleem is in Nederland, wat betekent dat dan voor het bestaansrecht van AAP? – Het ging net zo lekker!
Het probleem is niet dat AAP een mening heeft en die verkondigt – We leven in een vrij land, iedereen heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Maar waar de situatie écht zorgwekkend wordt, is de steeds nauwere verstrengeling van AAP met de overheid, waarmee ze feitelijk mede het beleid bepalen voor iedere burger in Nederland.
Het is een narratief wat stelselmatig door AAP wordt ontkend.
De volgers
AAP kwam overigens niet alleen. Ze namen hun trouwe schare volgelingen mee, die stuk voor stuk verkondigen hoe fantastisch deze organisatie is. Frappant detail: velen van hen blijken “toevallig” net een rondleiding bij AAP te hebben gehad – iets waar AAP momenteel actief mee adverteert. We vragen ons af hoe deze mensen deze post op een niche website “toevallig” allemaal op hetzelfde moment gevonden hebben.
De mantra wordt vervolgens enthousiast herhaald: TikTok, Servals, suikereekhoorns, en natuurlijk het toverwoord: exoten. Wat veel goedgelovige volgers niet begrijpen, is dat exoot en gedomesticeerd géén tegenpolen zijn. Die termen sluiten elkaar niet uit – sterker nog: dieren die als exoot worden bestempeld, kunnen ook gedomesticeerd zijn.
Neem de cavia: een van de oudste en populairste gezelschapsdieren ter wereld. Al eeuwenlang gefokt in huiselijke omgeving, sociaal, volgzaam en totaal ongeschikt om in het wild te overleven. Toch geldt de cavia in juridische zin als exoot — puur omdat hij niet van nature in Nederland voorkomt.
AAP’s monoloog eindigt met een uitnodiging voor een rondleiding in Almere. Alsof het probleem is dat we het niet snappen, in plaats van dat we ze doorhebben.
Inhoudelijke antwoorden?
We kunnen nog wel even doorgaan, maar alle moeite die AAP doet om hun visie (en volgers) aan ons op te dringen leiden ons niet af van de kernvraag:
Waarom is er nog steeds geen enkel inhoudelijk antwoord gegeven op kritiek en vragen die onderbouwd zijn met bronnen, documenten en publieke uitspraken van AAP zelf?
We nodigen AAP, net als eerder de Dierenbescherming, van harte uit om deze discussie met ons aan te gaan.
Lees ook:
Deze pro positieflijst organisaties krijgen geld van de Postcode Loterij
De positieflijst: Symptoombestrijding zonder diagnose
Dierenbescherming, AAP en de positieflijst: Dierenwelzijn als wapen